- Wcale nie z radością - burknął, zaczynając kolejne okrążenie po pustej ścieżce dla

- Nic mi nie powiesz? - spytała.
- Zapomnij wreszcie o przeszłości, teraz liczy się tylko twoje dobre serce. - Wstał z kanapy, ukląkł przed Lily, ujął jej dłonie, zmuszając, żeby spojrzała mu w oczy. - Potrafię odróżnić dobro od zła. Ty jesteś dobra, Lily. Przyjęłaś mnie pod swój dach, zaopiekowałaś się mną. Dałaś mi dom. Miłość. A przecież byłem dla ciebie nikim. Twoja córka postąpiła źle, ale to nie znaczy, że masz zapomnieć o Glorii. Nie wolno ci rezygnować.
- Już mówiłem, że chcę obsypać twoją skórę gorącymi pocałunkami. Chcę się z tobą
Odetchnął głęboko. Dość uprzejmości. Pora na normalną rozmowę.
- Tak.
- Ale, ojcze...
Panny Grenville.
- Co ona wie? - przerwał ze złością, zerwał się na równe nogi i zmierzył matkę wściekłym spojrzeniem. - Czy ten stary babsztyl nie może zostawić nas w spokoju?
- Bzdury! - zawołał, lecz zaraz się pohamował. - Usiądź ze mną, bo nudno jest jeść samemu - powiedział spokojniej, wstał i wyjął z szafki drugi talerz.
- Wiele przede mną ukrywasz. Nie interesuje mnie, co to jest. Boli mnie tylko, że mi nie ufasz.
Byłam tak przerażona, że nie wiedziałam sama, co robię. Prawdopodobnie wyminęłam go i wbiegłam do swego pokoju. Nic więcej nie pamiętam. Oprzytomniałam, leżąc cała drżąca na łóżku. Wówczas pomyślałam o panu, panie Holmes. Nie mogłam tam dłużej mieszkać, nie zasięgnąwszy przedtem czyjejś rady. Bałam się tego domu, tego człowieka, jego żony, służby, nawet dziecka. Wszyscy mi się wydawali przerażający. Gdyby mi się udało pana tu sprowadzić, wszystko byłoby dobrze. Mogłam, rzec jasna, uciec z tego domu, ale ciekawość moja była nieomal równie silna co przerażenie. Wkrótce powzięłam decyzję. Wyślę telegram do pana. Włożyłam płaszcz i kapelusz i poszłam do urzędu pocztowego, oddalonego o pół mili od dworu, a gdy wracałam, byłam już znacznie spokojniejsza. Gdy zbliżałam się do bramy, ogarnął mnie lęk i niepewność, czy pies nie został spuszczony, ale przypomniałam sobie, że Toller tego wieczoru był pijany do nieprzytomności, a wiedziałam przecież, że tylko on jeden z całego domu umiał sobie poradzić z tą dziką bestią, poza nim zaś nikt inny nie mógł go wypuścić. Dostałam się bezpiecznie do domu i pół nocy nie spałam, ciesząc się na myśl, że pana zobaczę. Bez trudu uzyskałam dziś rano zezwolenie na wyjście do Winchester, ale muszę wrócić przed trzecią, ponieważ państwo Rucastle wyjeżdżają z wizytą i będą nieobecni przez cały wieczór, wobec czego powinnam zająć się dzieckiem. Opowiedziałam panu wszystkie moje przygody, panie Holmes, i bardzo się będę cieszyła, jeżeli pan mi powie, co to wszystko znaczy, a przede wszystkim, co mam teraz począć.
- Północ.
Odchylił się na oparcie krzesła i wypuścił kłąb dymu z cygara. Jego drugi towarzysz napełnił
- Jakie historie?

Od paru tygodni ani na chwilę nie opuszczało jej poczucie zagrożenia.
takiego zaproponować swoim dzieciom. Nigdy by się
-Jakbym był potworem, a nie człowiekiem.
chciałem zapomnieć.
– Zazdrosny o Jacobsona czy Russella? – John skrzywił się z niesmakiem.
Laura pomyślała, że ciąża Andrei stawała się już prawdopodobnie
mu szansy poznać córki.
Julianna poruszyła się i uniosła powieki. Zapuchniętymi oczami
– To ty jesteś zbyt sztywny. Powinieneś się trochę rozluźnić.
braku podobieństwa, przeistoczyć się w młodą panią Ryan.
-Ale pani przeszkodziła - powiedział Blackthorne, stojąc
dziećmi.
- Nie martw się. Następnym razem będzie łatwiej,
– Nikt nie może się z tobą równać – rzekł czule Luke. – Mówię
Laura.